De Moremi game reserve verkoopt een kaart van het reservaat. Met het logo van Shell erop. Bij die kaart zit ook een Photographic Checklist voor de zoogdieren, de reptielen, de bomen, de bloemen en de vogels. Niet alle dieren zijn evenveel waard. Zo is een olifant meer waard dan een zebra maar veel minder dan een neushoorn. Een van mijn favorieten, de aardvark, scored lager dan de neushoorn, maar is evenveel waard als die andere favoriet, de pangolin. Wat doe je met de dieren die je niet in het boekje kunt vinden, maar die je wel heel leuk vindt, zoals de giljoenpoot. Het is een 15 cm lange dikke worm meet heel veel pootjes waarop hij feilloos de in de boom opgehangen afvalzak vindt. Op de grond kan hij op zijn zij rollen en zich dan als een slang heel snel voortkronkelen. En waar laat ik de kever die achterwaarts een grote bal verplaatst terwijl er ook nog een vriend op de bal zit. En wat te doen met de aasgieren die zich met een hele groep tegoed doen aan een dode ezel langs de kant van de weg. En die twee schattige kleine blauwe spreeuwtjes die heel lief naar me kijken vanuit hun holletje inde boom bij de ingang van het park?

Een trotse warthog rent met opgeheven staartje langs onze AirBnB bij Brakwater. In de verte rennen jakhalzen de heuvel op en af. 
Mijn camera met superlens ving een giraffe met hele mooie oranje nekhaartjes. Maar de olifant die zich heel macho opstelde, linkervoorpoot een beetje opzij en flapperend met zijn enorme oren, die was zo imponerend dat ik vergat hem te vangen. Hij zit wel in mijn hoofd.
Dan liever terug naar de good old Verkade. Ericus Verkade schreef in 1900 al over alles wat groeit en bloeit en telkens weer boeit. Daar hou ik me graag aan vast. En dan tellen ze allemaal!