21-07-2008 18:35

Was het om je rot te schamen – ja
Was het aapjes kijken – ja
Was het een impuls voor de locale economie – ja
Verdienden de gastheren en gastvrouwen er ook aan mee – nee
Was het erg om met een gids mee te gaan – ja
Was het een leuke gids die extra informatie gaf door over zich zelf te vertellen – ja
Kunnen we dit ook zonder tourorganisatie – ja
Dit zijn de maatstaven van City Safari

Wat je te zien krijgt neemt meer bytes in mijn hoofd in beslag dan ik had verwacht. Ik heb als een spons de indrukken opgezogen en vijf wazige foto’s gemaakt. Mensen wonen in huizen die ik niet voor mogelijk houd en ze houden van hun huis. Drie gezinnen wonen in een kamer van 2×3 op 3 bedden. Het bezoek aan zo’n hostelkamer laten de bewoners over zich heen komen. De vrouw die de geitenhoofden in het vuur legt, waardoor ze hun haar verliezen en hun bekken vetrekken tot een smile slaat geen acht op haat bezoek. De pub biedt zelfgebrouwen bier, maar de gastvrouw verstopt zich liever dan dat ze de gasten welkom heet. Huizen, niet meer dan wat golfplaten, bieden ook onderdak aan een tv met sateliet en hebben electriciteit, worden door de overheid na 48 uur als legale woning beschouwd. We worden getolereerd als bezoekers, en ik ben onder de indruk. Iedereen draagt schone kleding, was hangt te wapperen aan de lijn. Thanis, onze gids, is heer en meester in zijn townships. Zijn verhaal draagt bij aan de tour, de ontsnapping aan de doem van de armoede middels educatie. Toch wil dat niet zeggen dat vervolgens de township wordt verlaten. Want daar wonen de mensen wiens taal je spreekt.