05-08-2008 10:14

Harare, waar we volgens BuZa niet zouden moeten zijn
Harare; in de rij voor de ATM’s voordat het geld vergaan is
Harare; in de rij voor de bus, met de boodschappen in een geruite boodschappentas op je hoofd
Harare: ‘Daar is uw hotel (overkant van de straat), 10 Rand alstublieft, ik heb u de weg gewezen’

Na 18:30 uur is het donker, hier en daar brandt een straatlantaarn.
Een rondje centrum, kapotte straten, kapotte trottoirs, kapotte verlichting, kapotte verkeerslichten, bedelaars die kort en bedelaars die heel erg lang van stof zijn, Kentucky Fried Chicken en Nando’s en overal rijen mensen bij de pinautomaten. Gisteren zijn er tien nullen van de Zimbabwaanse dollar afgehaald. Wat vandaag nog een kapitaal is, is morgen een pak oude kranten. Van politieke onrust merk je op zo’n rondje niets, overal hangen nog de verkiezingsposters van de ZANU-PF van Mugabe en de MDC van Tsvangirai. De besprekingen onder leiding van Mbeki zijn nog steeds gaande. Vandaag stond in De Star dat Tsvangirai wellicht prime-minister wordt en Mugabe alleen voor de vorm nog president. Warrant, die vanmiddag al aanbood op de auto te passen, verzekert mij in het bijzonder of de hele straat in het algemeen met luide stem dat er niks aan de hand is in Zimbabwe.
We zullen het zien, het land ligt er verwaarloosd bij, het sterftecijfer is onder vrouwen het laagst in de hele wereld, de gemiddelde leeftijd waarop op Zimbabwanen dood gaan is 40 jaar. In Zuid-Afrika is de campagne om je te laten testen op HIV niet over het hoofd te zien. Aan de grens van Swaziland worden condooms uitgedeeld. En in Zimbabwe is het sterftecijfer het hoogst. 
Ondertussen belooft de Lonely Planet je olifanten tot aan je veranda.