18-07-2012 12:59

Rijd ik nu Tsjoemen binnen, of is het Minsk, Moskou of Yekatarinburg. De nieuwbouw, de stroika (ja die van pere-), groeit sneller dan je tellen kunt. En er is een architect die kei-, kei-, keirijk wordt, of alle architecten bedenken hetzelfde. In dezelfde aantallen, verhoudingen en kleuren verrijzen enorme hoeveelheden appartementen. Wie gaan daar wonen? Trekken alle plattelanders naar de stad? Zit er geen toekomst meer in het platteland? Wie maken dan straks onze eerlijke boerenkaasjes en onze zuivere karnemelk. Wordt het platteland straks een strak georganiseerde productiemaatschappij waar de eerlijke natuur geen rol meer speelt? Ik merk dat bij mij het sentiment dat angst voor verandering heet ook een rol speelt. De lekkerste karnemelk komt hier in Rusland van Bio Balance. In Nederland produceert zo’n club van die vervelende flesjes yakult die je darmen regisseren. In Rusland zorgen zij voor verse lekkere karnemelk met of zonder bosbessen in literverpakking. Die karnemelk komt dus niet van dat ene leuke Russische vrouwtje met hoofddoekje dat nog spuugt in de melk voor ze het karnt. Het platteland als reusachtig productiebedrijf voor ons eten, dat is de toekomst. De enige zorg is nog om mij als gebruiker het gevoel te geven dat elke aardbei door de boer gekust is en elk bes door de boerendochter is geplukt.
Ja dus, het platteland loopt leeg, mensen zoeken all over the world hun toekomst in de stad, omdat daar hu toekomst en onze toekomst ligt. Of dat ook perse moet in eenvormige, inwisselbare woontorens is de vraag.