11-07-2012 16:13

Kamer in hotel Johannes Rau in Minsk. Vanmorgen om 6:30 uur betrokken.

De prachtige grensovergang van Bialowiece, het oerbos met de enorme zubrs, bleek alleen voor fietsers oversteekbaar. De douanier stuurde ons naar Polowce. Die grensovergang was echter alleen voor Polen en Witrussen. Terespol is de overgang die we moeten hebben. Om 16:30 uur sluiten we aan bij de rij wachtende auto’s. Na uren onduidelijk wachten, bureaucratie, nog even een papiertje vierendelen met behulp van een liniaal waarlangs je zo lekker strak kunt scheuren, nog even voorpiepen omdat je zo’n grote politiemannenpannenkoekpet op hebt, nog even een medische verzekering afsluiten, nog even lachen omdat e mannen voor ons een ligbad uit moeten laden, die tussen alle auto’s door moeten manouvreren om hem voor een loketje te laten zien, staan we om 1:30 uur in Wit-Rusland. We rijden de donkere Belarussische nacht in. De bevolking woont in Brest of Minsk, de rest van het land is leeg. Dikke flarden mist dansen als witte wieven door het landschap, we rijden naar het oosten, de horizon kleurt donkerrood, de nieuwe dag is daar!