23-05-2011 15:27

Eerbetoon aan bergbeklimmer en held Ronald Naar

Wil ik niet klimmen tot de top?
Zo hoort mij ook het recht op de afgrond.
Wil ik niet groeien tot de storm?
Zo hoort mij ook het recht op de bliksem.
Wil ik niet leven tot het uiterste?
Zo hoort mij ook het recht op de dood.

J.C. Schagen

Ronald Naar: Bergbeklimmer, schrijver, fotograaf
maandag 23 mei 2011 14:51

Zijn laatste ‘achtduizender’ is bergbeklimmer Ronald Naar (56) fataal geworden: vlak voor de top van de Cho Oyu in Tibet werd hij zaterdag onwel en tijdens de afdaling overleed hij.

Naar overleed op 56-jarige leeftijd
Door Gerlof Leistra

Hoewel Naar altijd rekening hield met de dood, nam hij geen onnodige risico’s: daarvoor waren zijn vrouw Tilleke en zijn zonen Victor en Boris hem te lief. Zijn expedities bereidde Naar tot in de puntjes voor. Juist omdat hij ouder werd en zijn lichaam steeds meer gebreken vertoonde, wilde hij na de Cho Oyu stoppen met het grote werk.

Avontuur
Ronald Naar was een gedreven topsporter. Hij was de eerste Nederlandse klimmer die de ‘seven summits’ bedwong, de hoogste top op elk continent. Maar hij trok ook op ski’s dwars over de ijskoude sneeuwkappen van Antarctica en Groenland. Naar hield van avontuur en deed daarvan beeldend verslag in een groot aantal boeken. Hij was niet alleen een begenadigd schrijver, maar ook een uitstekende fotograaf.

Het raakte hem diep dat zijn bevriende collega Frank Moll in 2003 publiekelijk beweerde dat hij de top van de Nanga Parbat niet gehaald zou hebben. Als ik hem sprak, maakte Naar zich elke keer weer kwaad. Toen onderzoek de versie van Naar een paar jaar later bevestigde, was dat een schrale troost. Naar voelde de aanval van Moll als een blijvende dolk in zijn rug.

Boeken
Hij had de reputatie van nietsontziend en bot, maar dat was de buitenkant. Als klimmer ging hij tot het uiterste – wie er de kantjes afliep, was zelf verantwoordelijk en kreeg de wind van voren. Maar in de omgang was Naar hartelijk en genereus. Trouw stuurde hij mij zijn boeken met mooie opdrachten.

Op zijn fraaie werkkamer in zijn huis in Den Haag zag je een gedreven ondernemer: hij leefde van zijn boeken en van zijn lezingen. Zijn knoestige handen waren getekend door het klimmen, zijn afgetrainde, wat kromme lichaam verried de zware inspanningen van zijn vele klimtochten.

Ontberingen
Twee jaar geleden ging Naar als begeleider mee met een groepje studenten van de TU Delft, onder wie zijn 18-jarige zoon Victor. Doel was de top van de Muztagh Ata in China. Mede dankzij Naar werd de expeditie een succes. Trots stuurde hij 31 juli van dat jaar een kaartje uit China. Eenmaal thuis vertelde hij in geuren en kleuren over de ontberingen. Een vader die blij was dat zijn zoon het had gehaald.

Met een andere boodschap had Naar ook niet thuis durven komen: in 2000 was zijn studerende neef Jan in zijn bijzijn op Groenland met ski’s in een gletsjerspleet gevallen, zijn dood tegemoet. Naar schreef er een hartverscheurend verhaal over in zijn boek Extreme uitdagingen (2010).

Vandaag maakte zijn vrouw Tilleke de dood van Ronald Naar bekend. Gestorven op een bergflank in Tibet. Een topper.

(bericht komt van Elsevier.nl)