13-07-2008 23:03

Vol verwachting klopt mijn hart, wie gaat het raken op North Sea Jazz?
Het was niet Dweezil Zappa, die goeie muzikanten om zich heen had verzameld, maar zelf nauwelijks een plek in nam op het podium
Het was ook niet Phil Woods, wellicht vanwege mijn eigen ongeduld
Het was ook niet Joe Jackson, die 54 is en er volgens mijn buren tijdens het concert oud uit ziet voor iemand van 62 
En het was ook niet Gnarls Barkley met zijn enorme lichaam en scherpe stem
Het was ook niet The Mars Volta, waar je haar van gaat wapperen door de snoeiharde muur van geluid die op je af komt.
Het was Youssou N’Dour die overtuigde met zijn band. Een feest van ritme, de lol om muziek te maken spatte er van af en zijn nummer waarin hij niet zong over de armoede, HIV en oorlog in Afrika maar over de kracht van Afrika was meer dan raak!

North Sea Jazz over Youssou N’Dour

Hoewel zijn roots liggen in de traditionele klanken van zijn geboorteland Senegal, heeft Youssou N’Dour altijd gezocht naar nieuwe vormen van expressie. Dat maakt hem tot één van de interessantste artiesten uit West-Afrika, die niet alleen mooie gepassioneerde muziek weet te maken maar ook verantwoordelijk is voor diepe, gevoelige teksten in het Frans, Engels of het Senegalese Woolof. N’Dour dankt zijn eerste bekendheid aan zijn opzienbarende optreden in het voorprogramma van de Peter Gabriel Tour in 1987. Peter Gabriel nodigde de zanger ook uit voor een duet op het album So, het nummer In Your Eyes. Pas een echt groot publiek wist hij te bereiken met het nummer 7 Seconds, het sfeervolle duet met de Zweedse Neneh Cherry. Dit succes baande de weg voor de (her)ontdekking van zijn eerder gemaakte muziek. De in Dakar geboren muzikant wordt in eigen land ook wel de ´koning van de mbalax´ genoemd, wat slaat op zijn muziekstijl: een amalgaam van traditionele Senegalese ritmes vermengd met jazz, pop en Caribische ritmes. In 2005 kreeg hij een Grammy voor het album Egypt en het recente Rokku Mi Rokka prijkte in de Rolling Stone Top 50 van albums van het jaar 2007.