29-07-2012 04:05

We volgen een mainroad naar Aivakheer. Ik denk dan aan een keurig geasfalteerd stuk weg van A naar B. Het is echter de belangrijkste route van A naar B en die hoeft niet perse geasfalteerd te zijn. We volgen een spoor dat meandert met de begaanbaarheid, terwijl de regen naar beneden stort. Een brommer met man met traditionele jas en laarzen en een Hyundai met zeker zeven passagiers gaan dezelfde weg als wij. We slippen we glijden, we proberen het beste spoor te kiezen. We verliezen de beschermkap van de onderkant van de motor en die krijgen weer aangereikt door de brommerrijder. En dan splitsen onze wegen. Er komt een stuk waar we niet voor of achteruit kunnen in de modder. De auto wil helemaal niet mee met ons maar met de waterstroom mee, die de berg af komt. Ik overweeg om te gaan huilen. Bij gebrek aan tranen heb ik uitgerekend dat we al op eenderde zijn van 80 kilometer, en dat de rest vast reuze mee valt! Haviken kijken ons na, yaks staan druipend van de regen langs de kant van de weg, lemmingen hebben al weer lol in spelen en dollen, de zon breekt door! Inmiddels staan we op een prachtig veld, vanuit de verte houdt Buddah de wacht