01-08-2012 04:09

Zo lig je nooit onder een auto, zo lig je er drie keer per dag. 
Net lekker op weg, voelt de auto zich niet helemaal lekker, ik kijk; lekke band rechtsachter. Met de hulp van een Mongoolse familie verwisselen we de band, echter, de reserveband blijkt ook lek. Kom zegt de familie, stap met de band bij ons in de auto, we zetten je af bij een garage. Op de achterbank pas ik makkelijk naast oma en twee zoons, de vader vraagt voor de zekerheid of ik de deur wil vergrendelen. Een dorp, waarvan ik zou zeggen dat er niets gebeurt, heeft een garage, gesloten weliswaar, maar toch een garage. Een jongen met een brommer gaat de eigenaar halen, denk ik, hij vertelt iets in het Mongools, ik reageer in het Nederlands. En daar zit ik, met een lekke band op een steen voor een garage in een Mongools dorp. Na een tijdje verschijnt er een auto. De bestuurder moet aan de passagierskant uitstappen, zijn eigen deur heeft geen kruk. Het is de eigenaar van de garage. Hij gaat aan de slag. Naar mijn idee met een oude band. Het ventiel blijft lucht lekken, en ik blijf zitten. De tweede band komt uit een plastic zakje, en wekt dus een nieuwe indruk. Ook hier wordt het ventiel mishandeld. Alles lijkt okee, in plaats van de afgesproken 20.000 vraagt hij 25.000, ik vertrek na het betalen van 20.000 achterop de brommer, de band tussen ons in zodat ik in een spagaatzit zit. Na heftig hobbelen over de dwarse korte ribbels, door de diepe kuilen over de scherpe stenen en door het mulle zand en me afvragend waar je je vasthoudt aan een Mongool op de brommer ben ik terug bij de auto. Kees staat klaar met zijn badjas aan. De grote steekvliegen met knalgroene ogen die uit heel Mongolie zich verzameld hebben rond de auto kunnen nooit door de dikke badstof heen steken. Het ziet er ook heel autheniek Mongools uit, alleen de zwarte hoge laarzen ontbreken.