06-02-2010 22:12

Zaterdagochtend. De mist roept: “Blijf in je bed meisje, buiten is de wereld boos en ook heel koud”
De campagnedrift roept harder, dus uit bed, onder de douche, van de trap af, door de kou, op naar het Wijnhaveneiland. 
Maarten, Erwin, Graciela en Geertjaap zorgen voor de goede campagnetemperatuur en we stappen over de drempel die “Een liberaal valt niemand lastig in zijn privéomgeving.” heet heen en nemen de Jufferkade en de Scheepmakerskade onder handen.
Een man met een rollator vertelt dat hij vanaf het moment dat hij mocht gaan stemmen altijd VVD heeft gestemd. Maar nu weet hij het niet meer zeker. Hij vindt dat Mark er niet zoveel van bakt. Ik vertel hem over het eigen VVD-gezicht van Rotterdam en van Rotterdam-Centrum, en met zoveel dames-enthousiasme kan hij niets anders zeggen dan dat hij toch onze verkiezingskrant maar eens gaat bestuderen. Even later roept hij een buurman toe dat hij toch echt VVD moet gaan stemmen.
Een van de deuren wordt open gedaan door een jongen in short en hemd. Graciela en ik vallen even stil. Een mooie verrassing in de mist. Hij vraagt of wij niet gezien hebben dat er brievenbussen in de deuren zitten. Natuurlijk zijn die ons niet ontgaan, maar op zijn brievenbus zit een ja-nee sticker. Ja voor huis-aan-huisbladen, nee voor ongeadresseerd reclamedrukwerk. Hij geeft toe dat dit de enige manier is om hem de VVD-verkiezingskrant wel te bezorgen. Hij gaat de krant lezen en na een hartelijk “Vat geen kou!” van ons sluit hij de deur.
En dan de laatste man die ik sprak. Hij vertelde het vertrouwen in de politiek, de architecten en de banken totaal kwijt te zijn en nooit meer te gaan stemmen. Niets heeft meer de menselijke maat. De politici moeten elkaar maar opeten en daarna zal er ruimte zijn voor politiek die wel over mensen gaat. 
Ik denk dat politiek in de deelgemeente bij uitstek over mensen gaat. De VVD Rotterdam-Centrum wil juist de bewoners van het Centrum die onder de voet gelopen en plat gebulldozerd dreigen te worden door evenementen en bouwprojecten een stem geven. Niet om vervolgens tegen evenementen en tegen nieuwe ontwikkelingen te pleiten, maar om te zorgen dat de menselijke maat wordt gehanteerd bij alles wat er zich afspeelt in het Centrum van Rotterdam.