27-07-2010 22:01

Denkend aan woestijnen
zie ik fata morgana’s
de wereld weerspiegeld
en onbereikbaar
ondenkbare dorst
goudgele duinen
ijle structuren
scherpe vormen
en natuurlijke om de haverklap een kameel en een Touareg.
(met dank aan Hendrik Marsman)

en dit is de Westelijke Sahara, bij westenwind, wind van zee dus, de koude lucht stuit op de warmte boven het land; nevel is het gevolg.
Dorst: de flessen water gaan er flink door
Kamelen, hier en daar, en waarschuwingsborden voor overstekende kamelen
De Touaregs, de blauwe mannen, rijden in oude Landrovers, de kameel, noch de peugeot zijn nog langer het schip van de woestijn.