29-10-2010 23:56

Op 28 augustus keerden Kees en ik weer voet op Rotterdamse bodem.
Vandaag reed ik vanuit de Haven in Ridderkerk eindelijk de auto weer de Saftlevenstraat in. De douane controleerde de auto op ongewenste extra bagage. De linkervoorband was lekgeprikt door een kraaienpoot, maar verder leek alles in orde. 
Met de muziek van Victor Deme uit Burkina Fasso hard aan kwamen de zuchten van verlichting en een eigenaardig soort verdriet. De mensheid bleek toch goed, systemen werkten gelukkig toch, ondanks alle merkwaardige tegenberichten en niet iedereen in Nigeria was corrupt. 
Het uitpakken van de auto heeft geleid tot een Westafrikaans zandspoor door het hele huis. De was ligt tot aan het plafond opgestapeld in het domein van Kees, de waskamer.
Ik hou een versteende schelp uit de Sahara in mijn hand en ben even terug in Mauretanie.